Back to Sydney!

Hallo allemaal! Tijd voor weer een geweldig verslag!

We waren gebleven in Rockhampon in het vorige verslag. Wat is dat een saaie plek zeg.. Geen hol aan. In een hostel ergens in een afgelegen zijstraatje, niks te doen, en het was bloooeeeedheet. En er was geen strand of iets in de buurt waar je lekker af kon koelen. Het was zo saai dat ik er een beetje down van werd. Ik had heel erg dringend werk nodig, maar no way dat ik in Rockhampton zou blijven! Wat ga ik doen? Waar ga ik heen? Wanneer? Hoe? En dan? Vind ik dan wel werk? Wat als het niet lukt? Al deze scenario's gingen door mijn hoofd en met name de negatieve dingen. Ik was echt heel erg bang dat ik voor kerst weer thuis zou zijn zonder dat ik mijn reis af had kunnen maken. Na 1000x op gumtree te hebben gezocht (een site waar je werkelijk alles op kan vinden) voor een baantje bedacht ik ineens iets anders. Aangezien er in Rockhampton en de omgeving vrij weinig werk te vinden is (op boerderij werk na dan, maar wat ik dus mooi niet ga doen want dan krijgen we weer 'zonnepanelen aan de deuren aansmeren in Brisbane' taferelen) dacht ik, waarom ga ik niet gewoon terug naar Sydney? Dus om een beetje te kijken of dat mogelijk was ging ik baantjes zoeken gesellecteerd op Sydney. Het leek mij heel erg leuk om als nanny/au pair in een gastgezin te werken. Heb je lekker een vaste plek, een normaal huis, (hopelijk) een leuk gezin, weer in een familie sfeer, met kinderen bezig, en daar ook nog eens geld mee verdienen. Leek mij ideaal! Maarja, ik zat nog in het bruisende Rockhampton.. Toch ben ik gaan reageren op advertenties voor au pairs in Sydney. Ik kreeg wel reacties terug van gezinnen, maar ze willen je natuurlijk ontmoeten voordat ze je aannemen en dat gaat natuurlijk lastig als je heel ergens anders zit. Dat schoot dus niet echt op.. Stiekem al wel een beetje opgezocht en nagevraagd wat een ticket ongeveer zou kosten om terug naar Sydney te vliegen. Wat duurder dan verwacht, en aangezien mijn geld bijna op was, zou ik dan mijn laatste geld aan een ticket uitgeven. Toen kreeg ik een reactie van een stel uit Sydney die geinteresseerd waren. Ik helemaal blij natuurlijk. Helaas waren er meer belangstellenden, dus ze zouden sollicitaties bij hun thuis hebben. Ik had mijn situatie uitgelegd, en ze vonden het geen probleem als we via de telefoon contact zouden blijven houden. Maarja, die sollicitaties waren pas over een paar dagen, dus wat ging ik in die tussentijd doen? Want ik wou zo sneeeel mogelijk weg uit het verschrikkelijke Rockhampton. Dus maar besloten om weer een stukje door te gaan naar het noorden. Airlie Beach was de volgende stop. Was ik eindelijk weg uit Rockhampton en ze hebben er ook gewoon een vliegveld, dus mocht ik naar Sydney terug gaan, dan kon het ook vanuit daar. Vanuit Airlie Beach doe je ook je Whitsundays trip, maar daar had ik nog geen datum voor geboekt. En aangezien je ong. een maand van tevoren moet boeken werd dat hem niet, want ik was natuurlijk niet van plan om een maand in Airlie Beach te blijven. Maar een keertje terug komen dan! Terwijl ik aan het wachten was op een antwoord van dat ene gezin voor de zekerheid op elke andere au pair advertentie gereageerd, mocht het niks worden met dit ene gezin. Ik ging er niet echt vanuit aangezien ze mij nog niet hadden ontmoet. In Airlie Beach beetje bij de lagoon gechilled, mailtjes sturen, wachten, nadenken.. Oke! Fack it! Ik ga gewoon terug naar Sydney! Er zijn elke dag zoveel nieuwe au pair advertenties, dan moet er uiteindelijk vast wel eentje lukken! Dus heb toen na 2 dagen een ticket geboekt naar Sydney! Een hostel voor 2 nachten en dan zien we wel! Ooh my goooood, wat heb ik gedaan dacht ik toen hahaa. Ik ging gewoon terug naar Sydney, what the fuuuuuck how random! Had gewoon een ticket geboekt voor de dag daarna, dus 4 december ben ik terug gevlogen naar Sydney! Helaas was dat wel het moment dat ik afscheid moest nemen van Raya.. :'( Lieve rayray, mijn aussie bff hahaa. Wat hebben wij het super gehad voor 10 weken samen. Alsof we elkaar al super lang kennen! Als je dit leest Raymundo, bedankt voor alles gek kind, zie je snel weer ;) Lekker gejankt toen ze me ging uitzwaaien hahaa, en vanaf toen was ik echt alleen. Niemand meer om gek mee te doen haha.

En toen stond ik na 2 uur vliegen ineens weer in de aankomst hal waar ik 26 september ook stond.. Dat was wel even een gek moment. Alles flitste weer voorbij alsof het al heel lang geleden was dat ik daar stond. In de bus naar het centrum waar mijn hostel zat keek ik om me heen, en het voelde alsof ik een heel nieuw avontuur aan ging. Maar het voelde ook weer een beetje als thuis komen aangezien we er toch een tijdje hebben gezeten in het begin. Ingecheckt, mail gekeken, geen berichten, nieuwe advertenties checken, reageren, en dan maar weer eens de tourist uithangen! Wat een straf, weer naar the opera house en harbour bridge lopen! ;P Ik had allang een bericht moeten hebben van dat ene gezin, dus die had ik maar opgegeven aangezien ik nog niks had gehoord. Dus maar weer verder mailtjes sturen! Kreeg contact met een alleenstaande vader die wel met mij op uitstapjes wou naar de Blue Mountains, terwijl zijn zoontje bij zijn moeder in Melbourne zat. Na nog een paar vage voorstellen heb ik maar niet meer gereageerd. Volgens mij was het gewoon een vies eng mannetje.. Positief blijven en lekker verder zoeken! Inmiddels zaten mijn 2 nachten er op in het hostel, dus naar een ander hostel gegaan voor 3 nachten. Elke nacht kost natuurlijk geld, en aangezien ik al bijna blut was en nog steeds niks had werd het weer even heeeeeel spannend. Toen kreeg ik ineens een reactie van dat ene gezin! 'Sorry voor de late reactie, we zijn er helaas achter gekomen dat we het financieel niet meer redden om een au pair aan te nemen. Anders hadden we jou aangenomen!' Ja heel lief, maar daar heb ik vrij weinig aan.. Verder zoekeeeeen!! Weer 2 dagen verder.. Nog niks gevonden, liep elke dag maar een beetje rond in het centrum, geld raakte steeds meer op.. Totdat! Een reactie! 'Hi Jehan, this is Fiona. Was wondering if we could meet. We are interested in having you as an au pair in our family'. OOOH MY GOD! Snel terug gestuurd dat ik dat heel graag wou natuurlijk! Ik had gereageerd op een advertentie van een gezin in Manly, een wijk ten noord oosten van het centrum van Sydney. Ze zochten een dutch speaking au pair, dus daar moest ik natuurlijk op reageren! 4 kinderen, eigen kamer, eigen badkamer, vlakbij het strand. Dus dat klonk allemaal super! Heb die dag daarna afgesproken met Fiona. Ik ben met de ferry naar Manly gegaan en we hebben toen wat gedronken. Super aardige vrouw. Lekker gekletst, zij vertelde over haar gezin en ik vertelde van alles over mezelf. Ze vertelde ook wat ze van de au pair verwacht etc. en ze leek geinteresseerd! Toen vroeg ze of het me leuk leek om de volgende dag weer te komen om de oudste van school te halen en of ik wou blijven eten. Dat leek me super leuk natuurlijk, dus dat heb ik gedaan! Heb toen het hele gezin ontmoet. Moeder Fiona, vader Bart, Yasmin (9), Miles (6), Maya (4) en Roy (1). Bart is Nederlands en ze voeden de kinderen tweetalig op, dus vandaar dat ze naar een Nederlands talige au pair zochten. Ik was 's middags na school al met Yasmin, Maya en Roy geweest en die waren echt super lief, ook tegenover mij. Toen Miles later terug kwam van sport zeiden Yasmin en Maya tegen hem dat hij ja moest zeggen, want ze vonden mij heel erg lief! Hahaa, echt schattig. Toen na het eten alle kinderen op bed lagen gepraat met Fiona en Bart. Ze zagen het helemaal zitten, ik ook, dus ik was vanaf die dag erna al meteen welkom om te blijven! WOEHOEEEE!! Wat was ik blij!

De volgende ochtend vaarwel gezegd tegen het hostel leven, en met backpack en al naar Manly vertrokken. Gezellig huis, eigen kamer, eigen badkamer, en dat met een super leuk gezin. Ik was zoooo opgelucht en zoooo blij. Ik ben dus au pair van 4 kinderen. Ze zijn alle 4 zo super lief! Echt schatten. Yasmin is een super slim lief meisje, en ze is super blij met haar broertjes en zusje. Ze kan ze volgens mij wel de hele dag knuffelen. Dan heb je Miles, super knap ventje. Hij is zoooooo lief. Alleen maar vrolijk en lachen en het is een echte knuffelkont. Hij kwam laatst bij me op schoot zitten na het avondeten en wou een knuffel. Toen zei Fiona na tijd dat ik haar blij had gemaakt. Dus ik vraag, hoezo? Hij had in zijn hele leven nog nooit bij een au pair op schoot gezeten. Dat maakte mijn hele dag meteen goed. Dan heb je Maya. Schattigste meisje ooit. Als ze vrolijk is tenminste. Ze vind het niet leuk om naar daycare te gaan, dus onderweg op haar fietsje is ze alleen maar aan het huilen en schreeuwen. Maar verder is ze echt super lief hahaa. Zeker tegenover haar broertje Roy. Ze kan hem niet loslaten. Zelfs als Roy begint te krijsen laat ze niet los en zegt ze 'Ssst stil maar Roy! Niet huilen!' Hahaa, echt te lief. Ook zij kwam een keer bij me op schoot, op de eerste dag al, ze kijkt me aan en zegt 'je bent een hele lieve au pair'. Ik smolt weg volgens mij. En dan heb je dus nog kleine lieve Roy. Wat een vrolijk ventje. Is de hele dag onverstaanbare woordjes aan het roepen, lacht naar je en smeert zijn eten door het hele huis. Kortom, ze zijn allemaal om op te vreten! Hahaa. Ben hier nu 3 dagen en voel me al helemaal thuis. Nog een beetje mijn draai vinden in de routine hier in huis, aangezien het een best druk gezin is. Schooltijden, daycare, verschillende sporten, luiers verschonen, wie heeft wat als ontbijt, welk dekbed overtrek hoort bij wie etc. Maar ik geniet er helemaal van. Voel me hier lekker thuis, ze zijn allemaal super lief en we hebben het heel gezellig.

Het plan is dat ik hier minimaal 3 maanden blijf. Dan ga ik sowieso nog mijn east coast trip afmaken, aangezien ik dus nog de whitsundays moet doen en ik wil het tot Cairns gezien hebben. Maar who knows, misschien veranderen de plannen wel en blijf ik langer! We zien wel, no worries! Eerst maar eens heerlijk genieten hier. Heel erg fijn om na 2,5 maand weer in een familie sfeer terecht te zijn gekomen. Zeker met kerst en oud&nieuw binnenkort vind ik het wel fijn om een vaste plek te hebben. En aangezien mijn tante elk moment kan bevallen ben ik erg blij dat ik niet alleen ben. Kan ik hier lekker de kinderen dood knuffelen om mijn grote nicht gevoelens uit te drukken hahaa.

Het was dus even spannend, maar gelukkig is alles goed gekomen :) Bijna kerst waar ik zin in heb (vooral om het eten natuurlijk) en of course oud en nieuw waar ik altijd al op heb gehoopt dat ik dan in Sydney zou zijn, om het vuurwerk op de Harbour Bridge te kunnen zien. Dat gaat dus zeker gebeuren nu!!!

Ik zal de komende tijd dus geen mooie reisverslagen meer maken, maar ik zal vast wel af en toe iets schrijven over hoe het hier allemaal gaat. No worries. Plaats gerust een reactie, vind ik leuk om te lezen! Hihii

Groetjes vanuit my new home in Manly!
Xxxxxxxxxxxx Jehan