Northern Territory!!!

Hello people! Long time no see!

Veeeelste lang geleden dat ik een verslag heb geschreven, I know! Mijn slechte excuus is dat ik gewoon te lui ben om 2 uur lang te typen, ook al vind ik het super leuk om mijn verhalen met jullie te delen! Aangezien ik net terug ben van een GEWELDIGE vakantie heb ik mijn luie reet van de bank weten te krijgen. (En mijn moeder die mij elke dag stalkt sinds ik terug ben. "Wanneer ga je nou weer een verslag schrijven!?"). Dus hier komt ie!

Wel even een waarschuwing: dit is een heel lang verslag. Maar dan ook echt heel erg lang. Dit ga je niet ergens tussendoor redden in 10 minuten, dus bereid je voor. Ik schrijf mijn verslagen met opzet heel erg gedetailleerd. Er zijn mensen die het heel interessant en leuk vinden om mijn uitgebreide verhalen te lezen & ik vind het heel erg fijn voor mezelf voor als ik het later allemaal terug lees. So, here we go!

Vakantie!!! Ooh. Mijn. God. Wat was het geweldig! Ik weet niet eens waar ik moet beginnen. De kinderen hadden 2 weken lang schoolvakantie vanaf 27 juni. We zouden eigenlijk met het hele gezin naar Northern Territory (zo heet die staat) gaan, maar we hebben toen toch besloten om dat niet te doen met 4 kinderen. Maar ik wou er wel heel graag naar toe, en Bart en Fiona vonden ook dat ik het gewoon moest doen. Bart en Fiona hebben toen besloten om met de kinderen naar Magnetic Island te gaan, een eilandje in het Great Barrier Reef. Ik heb toen gezocht naar tours van Darwin tot Alice Springs en uiteindelijk een tour geboekt voor 10 dagen. Bart en Fiona hadden aangeboden om mijn vliegtickets te betalen wat echt super lief van ze was! Zij zijn toen die zaterdag ochtend naar Magnetic Island gevlogen, en ik zou in de avond vertrekken. Ik ben toen naar Darwin gevlogen waar ik 2 nachten zou blijven voordat mijn tour zou beginnen. Ik had die zondag dus de hele dag de tijd om Darwin te ontdekken want mijn tour zou de volgende dag pas beginnen. Heb toen een lange wandeling door Darwin gemaakt, beetje gechilled op het strand en daar 's avonds de zon onder zien gaan. Het was daar trouwens tussen de 30 en 35 graden ;) Toen op tijd naar bed, want ik moest om 06:30 klaar staan voor mijn hostel om opgepikt te worden voor de tour.

And that's where it all started! Het was nog pikke donker, en er stonden heel veel backpackers te wachten op hun tour. Na een half uur wachten kwam eindelijk het busje voor mijn tour. Er stapte een man uit tussen de 40 en 50, een sikje en een hoed op. Hij heette Marc en zou onze tour guide zijn. Toen iedereen uiteindelijk gevonden was, in de bus zat en alle bagage in de aanhanger, konden we vertrekken! We waren met 19 man. En ja hoor, we waren serieus de straat nog niet uit en het busje begaf het al.. Iedereen moest eruit en we hebben toen een half uur aan de zijkant van de weg gewacht voordat we weer verder konden. We konden er gelukkig wel om lachen ondanks dat het 7 uur in de ochtend was, en het was een goed moment om iedereen een beetje te leren kennen. Toen we uiteindelijk weer vertrokken kon Marc ons eindelijk vertellen hoe de tour er uit zou komen te zien. De 10 daagse tour was eigenlijk opgedeeld in 3 kleinere tours. Elk 3 dagen + een vrije dag in Alice Springs. Dit betekende ook dat na elke tour de guide zou veranderen, en er zouden mensen vertrekken en opnieuw bijkomen. Die hadden dus blijkbaar een tour geboekt voor maar 3 of 6 dagen en dus een bepaald gedeelte. Tijdens deze tour met Marc zouden we het Kakadu National Park doen. Foto momentje bij het bord dat we Kakadu National Park in reden, en toen gingen we naar de Adelaide River waar ons een boot cruise te wachten stond. En dat was niet zomaar een boot cruise, nee, het was een krokodillen cruise! We gingen met zijn allen op een klein bootje de rivier op, op zoek naar krokodillen. Het duurde niet lang voordat de man die de boot bestuurde de eerste al zag. En ja hoor, aan de kant van de rivier, nog geen 2 meter naast ons bootje lag een 3 meter lange krokodil te chillen... Dat was even een what the fuck momentje. Voelde net alsof ik in zo'n documentaire van National Geographic zat haha. Heel bizar. Zo zijn we ongeveer een uur lang rond gecruised en hadden we nog een paar andere krokodillen gezien. Een leuk begin van de tour dus! Toen zijn we verder gaan rijden naar rotsen waar oude Aboriginal tekeningen waren en op een berg geklommen waar je een mooi uitzicht over het Kakadu National Park had. Marc had ons van alles te vertellen, dus het was best interessant! Toen was het al bijna het eind van de middag, dus toen zijn we richting onze campsite gereden waar we die nacht zouden slapen. We sliepen per twee in tenten met normale bedden wat wel een fijne start was. Je kon van te voren slaapzakken huren voor de hele tour en die kregen we toen voor het eerst. Ik heb wel een eigen slaapzak mee, maar die heb ik thuis gelaten aangezien ze zeiden dat ze extra warme hadden voor de koude nachten. Nou, ik had net zo goed mijn eigen slaapzak mee kunnen nemen! Dit ding was super dun en stelde niks voor. Gelukkig sliepen we in een tent dus viel de kou mee. We zaten ook nog redelijk in het noorden, dus we hadden niks te klagen vergeleken met wat ons nog te wachten stond. Nadat we ons allemaal een beetje geïnstalleerd hadden gingen we de zonsondergang bekijken langs een rivier vlakbij ons kamp. Was super mooi! En toen de zon nèt onder was zwom er ook nog eens een krokodil voorbij. Dat leverde mooie foto's op! Terug naar het kamp om lekker te eten en slapen, want we moesten lekker vroeg op (wat een gewoonte zou worden). Marc bleek een kok te zijn geweest, en hij heeft ook 5 jaar lang een restaurant gehad in Argentinië. Het was voor hem altijd een verassing wat voor eten ons was meegegeven, maar hij wist er altijd iets super lekkers van te maken! Dag 2! Hup, 06:00 uur eruit, ontbijten, spullen inpakken, klaarmaken en weer in het busje! Een uurtje rijden, want we zouden naar een infinity pool gaan! Hadden we allemaal heel erg zin in aangezien het best warm was. Het enige nadeel was dat de infinity pool ergens boven op een berg was. Geweldig.. Komen we daar aan, tering hoge berg, met een pad van rotsen helemaal omhoog. Duurde dus even en het was super warm, maar dat was het ooh zo waard! Het bleek te beginnen als een mini waterval, die uitkwam in een pool. Die liep weer over in de tweede pool tot aan het einde van de cliff. En als je daar dan naar beneden keek ging het als een waterval heeeelemaal naar beneden tot waar we begonnen waren met klimmen. WAUW. Wat mooi, en wat een uitzicht. We hadden 2 uur om daar te chillen voordat we weer verder moesten. Toen de stijle klim weer naar beneden en verder rijden. Het lijkt trouwens alsof we niet heel veel zien, maar de afstanden zijn best groot, dus je moet vaak veel rijden voordat je weer op een plek komt waar iets te zien/doen is. Toen zijn we richting onze volgende slaapplek gegaan. We zouden deze nacht doorbrengen op een soort kampeer boerderij. Wij hadden allemaal kleine tentjes aan de zijkant van de boerderij met een kampvuur en keuken, en verder verbleven er vooral oude bejaarden die aan het rondtrekken waren met hun campers. Die vonden het helemaal geweldig dat er jongeren waren, dus dat werd een gezellige avond. Er liepen paarden, stieren, wallabies en een pauw rond wat leuke selfies opleverde. De wallabies kwamen super dichtbij en je hoorde ze 's nachts rond de tenten springen. De toiletten waren in een klein gebouwtje buiten, dus ons werd aangeraden om altijd de wc deksel naar beneden te doen aangezien het kikkers, dus ook slangen lokt. Fijn om te weten! Ooh ja, en er sprong een kikker op mijn voet terwijl ik aan het douchen was. Welcome to the outback haha! De volgende ochtend weer vroeg op as usual! Dit was alweer dag 3, dus helaas de laatste dag met Marc als onze guide en ook de laatste dag voor een paar mensen uit de groep. We hadden de eerste 2 dagen een groot rondje door Kakadu National Park gemaakt en we zouden aan het eind van deze dag weer uitkomen in Darwin. We begonnen de dag weer lekker met een zwem momentje. We zijn eerst een waterval gaan bekijken en toen naar de zwem plek gegaan. Deze zwem plek bestond uit 3 pools. Eentje was boven aan, de tweede in het midden (die 6 meter diep was en dus erg aantrekkelijk om in te springen) , en de derde die onderaan lag en overliep in de rivier. Ook hier lekker kunnen chillen voordat we weer verder gingen. En toen alweer verder naar de volgende zwem plek! Dit was een meertje met een waterval aan het einde. Hier ook een uur kunnen chillen voordat we weer richting Darwin moesten. Op bijna alle zwem plekken hingen borden die waarschuwden voor krokodillen, maar meestal is het gewoon veilig om te zwemmen. Een paar dagen nadat wij bij deze waterval waren geweest was er een vrouw die een krokodil vlakbij de waterval had gezien. Ze wou er een selfie meenemen, maar ze vond dat de krokodil niet in de goede positie lag. Dus ze dacht, laat ik de krokodil eens proberen te verplaatsen! Wat voor sukkel ben je dan! Dat ging dus een beetje heel erg mis, maar ze leeft nog. Wat een mafkees... Iedereen begon elkaar al redelijk goed te leren kennen na deze paar dagen, dus het werd al snel heel gezellig binnen de groep. Mensen uit Zweden, Noorwegen, Engeland, Frankrijk, Canada, Duitsland, Italië, Zwitserland en Nederland. Er was een stelletje uit Engeland die de soundtrack cd van Pitch Perfect 2 hadden. Ooh my god, mij kon je niet blijer krijgen! Mee krijzen met alle liedjes, wat een ritueel werd tijdens de gehele tour haha, geweldig! Aan het eind van de middag kwamen we weer aan in Darwin. We verbleven allemaal in een hostel. Als een soort van afscheids etentje had Marc een tafel voor onze groep geboekt bij een pub waar we gezellig hebben gegeten 's avonds. het was die dag ook nog eens National Northern Territory Day. Dat is de enige dag in het jaar dat de mensen daar vuurwerk mogen kopen, dus we hadden lekker veel vuurwerk om ons heen terwijl we aan het eten waren. Toen helaas afscheid genomen van Marc en een paar mensen uit de groep die niet de rest van de tour zouden doen. Nog de hele avond blijven dansen in de pub met een aantal uit de groep, wat niet heel slim was aangezien we weer vroeg op moesten voor de volgende tour. YOLO!

Wekker om 05:15, maar 4 uur geslapen, maar we waren er klaar voor! Deel 2 van onze tour! Tijdens deze tour zouden we in 3 dagen van Darwin naar Alice Springs gaan. En daar stonden we weer. Wachtend op een busje en onze nieuwe tour guide. Verassend op tijd, kwam er een busje aan rijden die voor ons hostel stopte. Een kleine dikke kerel rond de 30 met een baard stapte uit die zich voorstelde als Sam. Ik zweer het je, hij lijkt op die kerel uit The Hangover haha! Sam zou de komende 3 dagen onze guide zijn en ons uiteindelijk naar Alice Springs rijden. De afstand van Darwin naar Alice Springs is zo'n 1500 km, dus er zou wel veel gereden moeten worden. Sam vertelde ons hoe deze tour er ongeveer uit zou komen te zien en dat de eerste stop 'about an hour' was. Hij noemde de tour dan ook wel eens 'the about an hour tour'. En ja hoor.. Alsof er een vloek over ons was uitgesproken. We waren nog geen half uur Darwin uit en het ging alweer mis. Sam pakte de microfoon: "Uhm guys... Don't want to interrupt, but I think we have a flat tire." Super! Daar stonden we dan ergens aan de zijkant van de weg op de Stuart Highway waar bijna geen hond te bekennen was. Sam heeft met hulp van een paar jongens uit de groep de band verwisseld en na een half uur konden we weer op pad. Op naar onze eerste stop! We gingen weer lekker zwemmen in een meer, met aan het einde een kleine waterval. Sam waarschuwde ons wel dat de waterval verder weg was dan het leek. Ach, zo ver kan het toch niet zijn? Let's go! Juist... Die woorden namen we allemaal heel snel weer terug. Maar het was het waard! Het zou een hele warme dag worden, dus het was heerlijk om even lekker te zwemmen. Na lunch zouden we weer een stuk verder rijden om naar een rivier te gaan waar we zouden gaan kanoën. Hier moest je wel extra voor dokken, maar het leek ons allemaal heel erg leuk. Toen we daar aankwamen was het inmiddels al bloedheet, dus we konden niet wachten om te kanoën en het water in te gaan. Staan we in de rij om de kanoes te huren, zijn ze verdomme allemaal al verhuurd! Scheelde ons flink wat geld, maar alsnog! Het was een super mooie omgeving om doorheen te kanoën, dus dat was echt jammer. Er was wel een echtpaar in onze groep die zich hadden ingeschreven voor een 2,5 uur durende cruisetocht over de rivier die wel door zou gaan. Wij moesten dus op hun wachten. Oke prima, dan gaan we toch lekker in de rivier zwemmen!? Nope, er waren krokodillen gesignaleerd, dus het werd afgeraden om in de rivier te zwemmen. Begrijpelijk, maar het was echt heel warm en we moesten ook nog eens 2,5 uur wachten. Toen stelde Sam voor om een wandeling naar de top van een berg te maken, waar we een mooi uitzicht over het gebied en de rivier zouden hebben. We moesten toch lang wachten, dus waarom niet! Niet wetende dat dat pad één en al uit trappen bestond. Vergeet niet dat het heel heet was hè? Niet optimaal, maar uiteindelijk hadden we op de top een geweldig uitzicht. Toen we weer terug beneden waren moesten we nog bijna 2 uur wachten, dus zijn we maar ergens in de schaduw gaan chillen met een muziekje op. Iemand had een frisbee mee, dus ik ben inmiddels pro. Er kwamen ook nog eens wallabies bij ons zitten, dus we hebben ons uiteindelijk toch nog goed vermaakt! Toen werd het tijd om richting onze kampeer plek te gaan. Weer 'about an hour' gereden en toen ergens in the middle of nowhere op een kampeer plek terecht gekomen. Sam gaf ons allemaal een swag waar we in zouden slapen. Een swag is een soort grote slaapzak van stof met een dun matras erin, waar je dan weer met je eigen slaapzak in moest liggen. We keken om ons heen maar zagen nergens tenten. "Uh, Sam? Where are we sleeping?" "On the ground! Where else!?" De blikken op iedereen zijn gezicht op dat moment was goud waard. Are you fucking kidding me, zei iedereen tegelijk. Dus daar lagen we dan. In een cirkel om het kampvuur heen. Het enige wat we hadden waren onze (dunne) slaapzakken, een swag en een kussen. Sokken aan, trui aan, maar niks hielp. Bijna iedereen werd 's nachts wakker van de kou. De maan kwam toen ook nog eens op, en aangezien het volle maan was gaf dat super veel licht. Alsof iemand een lamp boven je hoofd had aangedaan. Lig je daar, wordt je midden in de nacht wakker door licht. "Welke mongool doet er nu licht aan!?" Doe je je ogen open, is het de maan. Ooh.. Niet een hele fijne nacht dus. De wekker weer super vroeg, want we hadden nog ruim 1100 km te gaan in 2 dagen, plus nog een aantal hele mooie plekken! Woehoe, dag 5! Sam vertelde dat dit de laatste dag was dat we konden zwemmen. We zouden naar 2 verschillende hot springs gaan die dag. Aangezien we hele koude nachten hadden gehad, en we het nog steeds koud hadden in de ochtend, konden we niet wachten om in lekker warm water te springen. De eerste hot spring waar we stopten stonk naar rotte eieren, maar het was zo lekker warm! Het was echt alsof je in een warm bad stapte. Zo apart! We hadden een uur om daar lekker warm te worden, dus dat was erg fijn. Toen weer 'about an hour' gereden, ergens in de middle of nowhere Barramundi vissen gevoerd (alles is daar eigenlijk in de middle of nowhere), en toen doorgereden naar helaas de laatste zwem plek van de hele tour. Ook dit was een hot spring, dus dat was heerlijk ondanks de wat stinkende geur. Toen was het alweer tijd om naar onze volgende slaapplek te rijden. We kregen weer swags, maar dit keer wel in een tent. Je zou denken dat dat ietsje meer warmte zou geven. Well.. Hell no. Aangezien we weer flink wat zuiderlijker zaten was het nog kouder dan die nacht daarvoor. Klap-per-tand-en. Holy fuck. Heb het nog nooit zo koud gehad. Hoe warm je kleren ook waren, een dunne slaapzak en een swag om je heen waren niet genoeg. Bijna de hele nacht wakker geweest van de kou. Verschrikkelijk. De volgende ochtend half bevroren opgestaan (uiteraard heel vroeg), spullen weer ingepakt en er meteen weer vandoor, want we hadden nog zo'n 500-600 km te gaan voor deze laatste dag van deze tour. Day 6!!! Deze dag zou vooral uit rijden bestaan met een paar korte stops. Sam was echt een hilarische gozer, dus die wist ons wel te vermaken in de bus. Veel spelletjes en lekker veel muziek. Onze geliefde Pitch Perfect weer op en iedereen was weer blij! Naja, de meisjes dan. Ergens gestopt om de zon te zien opkomen, en weer verder. Weer 'about an hour' gereden naar de Devils Marbles. Dat waren een hele grote groep rotsen, zomaar in de middle of nowhere. In de afgelopen miljoenen jaren zijn die door erosie helemaal rond gevormd. Alsof er gewoon grote ronde rotsen uit de lucht zijn komen vallen. Heel bizar, maar echt gaaf! Was leuk om op proberen te klimmen, en sommigen waren door het midden gebroken wat leuke foto's opleverde als je ertussen in ging staan. Heel apart om te zien als je een paar uur lang alleen maar zand en struiken om je heen ziet. Toen zou er een korte stop aankomen wat iets te maken had met aliens. Ik sliep half, dus niet echt meegekregen wat daarmee aan de hand was. Sam had onderweg naar die plek een spelletje bedacht. Hij had een paar rollen aluminium folie gekocht met de opdracht wie de mooiste/gekste/grappigste alien hoed kon maken. Sloeg hélemaal nergens op, maar was wel grappig. Leverde ook weer leuke foto's op. Verassend 'about an hour' gereden, want er moest getankt worden. Er was ook een klein barretje/pub. Sam raadde ons aan om daar even binnen te gaan kijken, want die eigenaar bleek een leuke verzameling te hebben. Nou, je weet niet wat je ziet als je daar binnen komt. Die man verzameld ALLES wat je je maar kan bedenken van over de hele wereld. Iedereen die daar langs komt geeft die man iets vanuit zijn/haar land en dat zet hij allemaal achter de bar op planken of hij plakt het op de muur. Serieus, alle muren hingen vol met geld, notities, ansichtkaarten en zelfs ID kaarten. Alsof het behang was. Hij vroeg ons allemaal waar we vandaan kwamen, en kwam dan tevoorschijn met allerlei spullen uit jouwn land. Euro's, kaarten, klompjes, vlaggen, pasjes, en vooral veel Ajax en Feyenoord spullen. Ik zag op een plank zelfs een briefje hangen met de tekst 'FC Groningen kampioen 2015!' Haha, in je dromen. Heel grappig om dat letterlijk in het midden van Australië tegen te komen. Dat was helaas de laatste stop voordat we in Alice Springs aan zouden komen, en dus ook het laatste moment van deze tour. Aangekomen in Alice Springs werden we naar ons hostel gebracht. Weer lekker warm in een kamer! Beetje gechilled en toen klaargemaakt voor de avond. Sam had een tafel gereserveerd bij een pub als afscheid waar we zouden gaan eten. Bleek er kangoeroe op het menu te staan! Ooh mijn god! Eindelijk na 9 maanden wachten! Ondanks dat je het hier gewoon in de supermarkten kan krijgen had ik het nog nooit gehad. Dikke vette kangoeroe burger besteld dus haha. Was super lekker! Sam zei dat hij nog wel een leuke bar wist. Ik en drie anderen zijn toen met Sam meegegaan. We hadden kunnen weten dat het niet veel voor zou stellen. I mean hello, we waren in Alice Springs, midden in Australië, super klein, dus dat was best saai. Toen helaas afscheid genomen van Sam. Wat een held. Heb letterlijk op de grond gelegen van het lachen en huilen (door het lachen) door hem. Super tour dus haha! De volgende dag hadden we lekker een dagje vrij in Alice Springs. Voor de verandering geen wekker om 05:00 uur, dus dat was heerlijk. Onze organisatie gebeld met het verzoek of we dikkere slaapzakken konden krijgen, en voor de zekerheid toch geshopt voor warmere kleren voor de rest van de tour na een paar horror nachten. We hadden een tip gekregen dat het heel erg mooi was om de zonsondergang te bekijken vanaf een heuvel in Alice Springs. Daar ben ik toen met een paar heen gelopen, wat inderdaad heel erg mooi was. De lucht kleurde in alle kleuren die je je maar kon bedenken. Het gaf ook een mooi uitzicht over Alice Springs. Toni, een meisje uit de groep bleek Pitch Perfect 2 op haar laptop te hebben, dus die hebben we toen met bijna de hele groep gekeken in de tv-room. Geweldig. Dat was dus een lekker relaxed dagje, en we waren klaar voor het laatste gedeelte van de tour!

Day 8!!! Wekker weer veelste vroeg, inpakken en wegwezen! En daar stonden we weer, met een paar graden boven nul, te wachten op helaas het laatste gedeelte van de tour. Deze keer een iets grotere bus, dus ook wat meer nieuwe mensen. We waren nu met 23. En daar stapte Justin uit, onze laatste tour guide. Justin was ergens halverwege de 20, baardje en een bril. Eindelijk een guide die een normale muziek smaak had. Marc draaide alleen maar vage rock en jaren '80 muziek (zal de leeftijd wel zijn) en Sam had nogal een rare passie voor Songfestival muziek. Sjalalie sjalala kwam zelfs voorbij. Ja echt, is geen grap. Hij kon je zelfs vertellen welke landen hoe vaak gewonnen hadden. (Snappen jullie nu waarom ik heb liggen huilen van het lachen?) Maar goed, daar gingen we dan! Op naar Uluru! Het was bijna 500 km rijden naar Uluru. Aangezien we een soort vloek over ons heen hadden, gingen we ervan uit dat we ook deze eerste dag van de tour autopech zouden krijgen. Gelukkig gebeurde er deze keer niks. Iemand zag op een gegeven moment een grote rots in de verte. "I can see Uluru!" Iedereen pakte meteen zijn camera om foto's te maken, totdat Justin de microfoon pakte. "Sorry guys, this happens all the time, but that's not Uluru actually. It's just another massive rock." Ooh.. haha. Toen eindelijk na een paar korte stops zagen we Uluru in de verte! Echt zo gaaf! Iedereen denkt misschien dat het maar gewoon een grote rots is, maar geloof me, als je dagen lang vooral door een platte omgeving hebt gereden, is dat echt wel gaaf om te zien! We zijn toen eerst naar een information centre gegaan waar je van alles kon lezen en zien over Uluru, zodat je de betekenis en geschiedenis een beetje begreep. Toen gingen we naar Uluru toe om er een wandeling omheen te maken. Zo gek om ineens naast Uluru te staan. Het is zo groot! Het is ook mogelijk om op Uluru te klimmen. Ondanks dat het wel mag, wordt het heel erg afgeraden. Vooral om culturele redenen, uit respect, maar het is ook best gevaarlijk. Een week voordat wij er waren was er een man vast komen te zitten in een cliff van Uluru. Die man heeft daar de hele nacht gezeten met gebroken botten en een korte broek en shirtje. Werd de volgende ochtend gered en meteen naar Vietnam terug gestuurd met een boete van ongeveer 25 000 dollar. Oeps! Toch zijn er heel veel mensen die er gewoon op klimmen. Zonde.. Na een hele mooie wandeling zijn we naar ons kamp gereden. De swags kwamen al snel tevoorschijn, woehoe! We hadden warmere slaapzakken gekregen waar we om hadden gevraagd, we kregen extra dekens EN we hadden onze warme kleren die we hadden gescoord bij de Target in Alice Springs. We waren er klaar voor! Nadat iedereen zich een beetje geïnstalleerd had zijn we naar een plek gereden waar we de zonsondergang gingen kijken met een uitzicht op Uluru. Wauw.. echt onbeschrijvelijk. Zó mooi hoe de kleuren van Uluru veranderen. In de ochtend is het een beetje grijsachtig, overdag kleurt het meer bruin en oranje, en tijdens de zonsondergang wordt Uluru helemaal rood. Echt heel bijzonder en mooi om te zien. Toen het donker werd zijn we weer richting het kamp gegaan om te eten. Nog lekker marshmallows bij het kampvuur gegeten, en toen in onze swags gaan liggen die als een cirkel om het kampvuur heen lagen. Alle lichten gingen uit en.. Wauw.. Dit was waar ik op gewacht had. Onder de sterren slapen. Er waren zóveel sterren! Echt níet normaal gewoon. En dat was niet eens alles. Recht boven ons, vanaf de horizon, helemaal over ons heen tot aan de andere kant, de melkweg. Jezus, ik wist niet wat ik zag. Ondanks dat ik moe was wou ik helemaal niet slapen. Wou daar de hele nacht wel wakker liggen om omhoog te blijven kijken. Niet te beschrijven hoe mooi. Uiteindelijk door moeheid toch in slaap gevallen. As usual werd ik rond 4 uur wakker. Fuck you maan. Maar ik had het wel super warm! Heerlijk. Dikke slaapzak, fleece deken, dikke sokken, trui, eindelijk warm. Justin had ons al gewaarschuwd dat we geen wekker hoefden te zetten, want hij zou daar wel voor zorgen. Lig je heerlijk te slapen in je swag, word je wakker door de muziek van The Lion King hahaa. Was lekker wakker worden, maar niemand wou zijn swag uit. Day 9!!! We hadden het eindelijk lekker warm! Één arm uit je swag en je was meteen alweer koud, dus dat was niet echt fijn. Maar we zouden de zonsopgang gaan bekijken, en de zon wacht niet, dus we moesten er helaas echt uit. We hadden een lookout point op ons kamp waar we heen zijn gelopen. We kwamen uit op een heuvel met aan de ene kant uitzicht op Uluru en uitzicht op Kata Tjuta aan de andere kant. Kata Tjuta is een grote groep rotsen ongeveer 30 km bij Uluru vandaan. We zouden daar heen gaan om een wandeling te maken als de zon op was gekomen. De lucht begon al een beetje oranje te kleuren, en je zag de silhouetten van Uluru en Kata Tjuta. Het werd langzaam aan steeds lichter, en Uluru begon weer oranje te kleuren. Echt heel mooi. Toen de zon op was zijn we weer snel naar onze kampeer plek gegaan, want het was ijskoud daar boven op die heuvel. De fleece dekens die sommigen uit hun swag hadden meegenomen hielpen ook niet. Op naar Kata Tjuta! We zouden daar zo'n 3,5 uur tussendoor en overheen lopen. Dit vond ik persoonlijk mooier dan Uluru. Kata Tjuta heeft een wandeling die echt tussen en over de rotsen heen gaat, waardoor er veel meer te zien was. De wandeling van Uluru gaat er alleen maar omheen. Na deze wandeling was het helaas afscheid nemen van Uluru en Kata Tjuta, want we zouden weer verder rijden. We zijn een stuk terug gereden richting Alice Springs en namen toen een afslag naar Kings Canyon. The Grand Canyon, maar dan kleiner. Daar zouden we de volgende dag heen gaan. Het werd inmiddels al donker, dus we zijn toen naar ons helaas laatste kamp gegaan, want dit werd onze laatste nacht van de tour. Ergens in de middle of nowhere op een camping achtig iets, met ons eigen kamp inclusief kampvuur of course! Justin ging kangoeroe bolognaise maken boven het vuur, wat echt super lekker was. Duurde wel even, dus om 9 uur konden we eindelijk eten. Na het eten ging ik even naar mijn swag om mijn sjaal te pakken, bleek er een dingo achter mij te staan. Uhm, oke.. Haha. En toen konden we eindelijk in onze lieftallige swags gaan liggen. We keken er gewoon naar uit na de afgelopen nacht haha. Zooo warm! Ik dacht dat de sterren en melkweg niet beter en mooier konden worden na die nacht bij Uluru, maar ze waren serieus nog veller en dus beter te zien. Niet normaal. Ik wou weer niet slapen. Niet alleen door de sterren, maar dit zou ook de laatste nacht van de tour worden. Zo jammer, want het was zó geweldig... Wou gewoon echt niet weg. Gelukkig hadden we de volgende dag nog voordat we weer terug in Alice Springs aan zouden komen. Heerlijk geslapen ondanks dat ik weer wakker werd door de maan, maar daar was ik inmiddels gewend aan geraakt. Voor de laatste keer de wekker om 05:00 uur, want we zouden een wandeling maken door Kings Canyon en de zonsopgang bekijken. Day 10 :( Na ongeveer drie kwartier kwamen we aan bij de Kings Canyon. We zouden ongeveer 2,5 uur lang door de canyon lopen. Justin liet ons zien waar we zouden gaan lopen, en vertelde dat de eerste klim die we zouden gaan maken de 'heart attack' heette. Serieus? het is nog niet eens 7 uur in de ochtend, de zon is nog niet eens op, en je gaat ons vertellen dat dat ding de 'heart attack' heet? Fijn! We leven nog, maar had dat liever niet op dat tijdstip willen doen haha. Eenmaal boven hadden we wel een heel erg mooi uitzicht over de canyon en konden we de zon op zien komen. Toen kon de rest van de wandeling over de canyon heen beginnen. Heel erg mooi, en ook erg gaaf. Je moest wel zorgen dat je minimaal 2 meter bij de randen vandaan bleef, want anders kan dat levensgevaarlijk zijn. Na een mooie wandeling weer in de bus, want het was nog wel een eindje rijden naar Alice Springs. Mijn camera begaf het aan het begin van de wandeling, dus ik heb hier helaas niet heel veel foto's van. Dit werd dus ook de laatste kans om naar de Pitch Perfect cd te luisteren! We kwamen uiteindelijk aan het eind van de middag weer aan in Alice Springs, en Justin zette ons af bij onze verschillende hostels. Ik zat in een ander hostel dan de meesten van de groep, maar Justin had een tafel voor ons geboekt bij een pub, dus we zouden elkaar allemaal nog een keer zien die avond. Weer lekker in een warme kamer dus dat was wel fijn. Toen met de hele groep gezellig gegeten voor de allerlaatste keer en afscheid van Justin en de rest genomen. Heb zo'n super tijd met ze gehad! Na een paar dagen hadden we al een hele hechte groep. Één en al gezelligheid en gekkigheid. Na een dikke groepsknuffel ben ik weer terug naar mijn hostel gegaan. Meteen gaan slapen, want de volgend ochtend vloog ik alweer naar huis.

Ik zou eerst naar Adelaide vliegen, daar de hele middag blijven, en 's avonds naar Sydney vliegen. Ik bleek op dezelfde vlucht naar Adelaide te zitten als Toni en een ander meisje, dus zei kwamen mij 's ochtends oppikken met een taxi vanuit hun hostel om naar het vliegveld te gaan. Toni zat ook nog eens naast mij, dus toen hebben we samen de eerste Pitch Perfect film gekeken. We moesten de traditie er natuurlijk wel inhouden haha. Toni zou vanuit Adelaide naar Melbourne vliegen, dus hier moest ik helaas ook afscheid van haar nemen. Was echt niet leuk :( Ben helemaal met haar mee naar haar gate gelopen en heb haar helemaal uitgezwaaid totdat ik haar vliegtuig niet meer kon zien. Lekker dramatisch haha. Ik moest nog een paar uur wachten op mijn vlucht naar Sydney, dus ik had nog even de tijd om door Adelaide heen te lopen. Vanaf het vliegveld moet ik altijd eerst met de trein, en dan vanaf de Harbour Bridge en Opera House neem ik de ferry naar Manly. Voelde wel weer vertrouwd toen ik de Harbour Bridge en Opera House zag, maar het betekende wel dat deze trip nu echt voorbij was. Werd er gewoon bijna emotioneel van. Kan me niet voorstellen hoe ik me straks ga voelen als ik over 2 maanden echt uit Australië weg ga... Bart, Fiona en de kinderen zouden pas twee dagen na mij thuis komen. Aangezien we ons huis de gehele vakantie verhuurd hadden kon ik het huis niet in. Ik heb toen gelogeerd bij vrienden van Bart en Fiona een straat naast ons. Zij waren allemaal aan het werk en naar school, dus ik had dat huis twee dagen lang voor mezelf. Zij hebben een tv, dus ik heb de hele dag Netflix gekeken haha. Voor de mensen die het nog niet wisten, wij hebben geen tv. Toen de mensen zaterdag uit ons huis waren en de schoonmaker langs was geweest, kon ik weer lekker naar huis. Bart, Fiona en de kinderen kwam 's avonds thuis. Ik hoorde dat ze eraan kwamen, dus ik liep naar deur om ze binnen te laten. De deur ging open en de kinderen sprongen letterlijk boven op me haha. Was wel heel erg fijn om ze weer te zien.

De eerste schoolweek is inmiddels alweer achter de rug en de tijd vliegt voorbij. Ik ben al bijna 10 maanden weg, wat betekent dat ik nog naar 2 te gaan heb. Bizar hoe snel het allemaal gaat. Nog maar 6 weken hier in Manly voordat ik nog een paar trips ga maken. Ik ga over een paar weken voor een lang weekend naar Tasmanië, waar ik heel erg naar uitkijk. Weer een hele andere omgeving dan wat ik tot nu gezien heb, dus ik kan niet wachten! Ik ben er nog niet helemaal uit wat ik ga doen als ik weg ga uit Manly. Ik moet een beetje opschieten met de knoop doorhakken, want de tijd gaat echt heel snel nu. Ik twijfel nog tussen de westkust en Fiji. Ik wil heel graag naar de westkust, maar het is daar nu best koud, dus er zijn niet veel tours op het moment. Ik zit er ook aan te denken om naar Fiji te gaan in plaats van Bali, zodat ik een week langer de tijd heb in Australië. Ik heb gelukkig nog even om hier goed over na te denken!

Nou mensen, dat was mijn verslag over mijn geweldige tour door de Northern Territory! Ik zei toch dat het lang zou worden? Haha. Hopelijk was het wel interessant genoeg om door te blijven lezen. Excuses voor mijn Engelse termen tussendoor, maar dat zit er inmiddels helemaal ingestampt. Ik weet sommige woorden niet eens meer in het Nederlands haha!

Laat gerust weer een reactie achter, vind ik ook leuk en fijn om te lezen! See yaaaa!!!

Lots of love, Jehan xxx